Η λήψη βιοψίας με σκοπό τη διάγνωση καρκίνου του προστάτη σε άνδρες με αυξημένο PSA είναι μια συνήθης πρακτική, που ενώ συχνά εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται περιττή, θέτει τον ασθενή σε κίνδυνο νοσηρότητας, όπως αιματουρία, ασθένεια του περινέου / ορθού ή κατακράτηση ούρων, και πιθανώς θανατηφόρες μολυσματικές επιπλοκές, όπως σηψαιμία.
Λύση σε αυτό το πρόβλημα, έρχεται να δώσει η πολυπαραμετρική μαγνητική τομογραφία με μεταγραφική βιοψία καθοδηγούμενη από υπερήχους, η οποία βελτιώνει τη διάκριση μεταξύ κλινικά σημαντικών και ασήμαντων όγκων του προστάτη και δίνει ασφαλέστερη κατεύθυνση στο πότε και που πρέπει να γίνεται η βιοψία.
Η ανίχνευση του συγκεκριμένου αντιγόνου του προστάτη (PSA) υιοθετήθηκε ευρέως πριν από 30 περίπου χρόνια και παρόλο που έχει ωφελήσει πολλούς άνδρες, εξακολουθεί να παρουσιάζει εγγενή μειονεκτήματα, τα οποία διαχρονικά οδηγούν σε περιττές βιοψίες και στην ανίχνευση κλινικά ασήμαντου καρκίνου του προστάτη (PCa).
Γι’ αυτό το λόγο, το 2012 η Αμερικανική Υπηρεσία Πρόληψης (USPSTF) υποβάθμισε τον έλεγχο PSA ως διαγνωστικό εργαλείο. Η απόφαση αυτή αμφισβητήθηκε έντονα, τόσο από γιατρούς όσο και από ασθενείς, με συνέπεια τη μερική αναθεώρησή της το 2017.
Ωστόσο, η διαμάχη και η σύγχυση μεταξύ των ιατρών και των ασθενών σχετικά με τον έλεγχο PSA συνεχίζεται, γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη για μια καλύτερη μέθοδο διάγνωσης του PCa.
Πολυπαραμετρική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού
Η πολυπαραμετρική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (mpMRI) είναι μια πρόσθετη εξέταση που πρέπει να ενσωματωθεί στην επεξεργασία των ασθενών με αυξημένο PSA όχι μόνο για να αποκλειστεί η κλινικά ασήμαντη ασθένεια και έτσι να αποφευχθεί η βιοψία, αλλά και να εστιαστούν οι βιοψίες προς συγκεκριμένες αλλοιώσεις, να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα των βιοψιών και να αυξηθεί το ποσοστό ανίχνευσης της κλινικά σημαντικής ασθένειας.
Η δυνατότητα καλύτερης απεικόνισης των αλλοιώσεων στον προστάτη με τη χρήση mpMRI οδήγησε στην ανάπτυξη της λεγόμενης σύντηξης εικόνων μαγνητικής τομογραφίας και υπερηχογραφικών τομών, η οποία επιτρέπει σε ουρολόγους να συγχωνεύσουν σε πραγματικό χρόνο τις εικόνες των υπερήχων και της mpMRI για να στοχεύσουν πιο εύκολα τις ύποπτες αλλοιώσεις.
Επιστημονικές μελέτες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, απέδειξαν ότι οι βιοψίες σύντηξης είχαν καλύτερη ευαισθησία από άλλα είδη βιοψιών, όπως το πρότυπο TRUS, και ανώτερες επιδόσεις στην ανίχνευση κλινικά ασήμαντων και σημαντικών ασθενειών.
Ειδικότερα, η μεγάλη πολυκεντρική μελέτη PROMIS κατέδειξε το σαφές πλεονέκτημα της mpMRI να αποκλείσει κλινικά σημαντική ασθένεια, υποδηλώνοντας ότι ως εξέταση θα μπορούσε να αποτρέψει περιττές βιοψίες.
Παρά την παροχή μεγαλύτερης ακρίβειας στην ανίχνευση κακοήθων βλαβών, υπάρχει μια συζήτηση για το πότε και πώς θα ενσωματωθεί η mpMRI στην κλινική πρακτική λόγω του προκαταρκτικού κόστους της. Ωστόσο, ειδικές ποιοτικές μελέτες απέδειξαν ότι όταν λαμβάνεται υπόψη το κριτήριο της ποιότητας ζωής του ασθενή, η αρχική mpMRI είναι πιο αποδοτική οικονομικά.
Συμπερασματικά, φαίνεται ότι υπάρχουν τεράστια οφέλη που σχετίζονται με την ενσωμάτωση της mpMRI στην εξέταση PSA για ασθενείς που δεν έχουν λάβει προηγούμενη βιοψία.
Με τη χρήση της εν λόγω εξέτασης, οι ουρολόγοι αποφεύγουν την υπερδιάγνωση και τη θεραπεία των κλινικά ασήμαντων καρκίνων, καθώς επίσης και τις επιπλοκές της λήψης βιοψιών προστάτη.