Κάθε χρόνο, περίπου 80.000 άνθρωποι διαγιγνώσκονται με καρκίνο της ουροδόχου κύστης και περίπου 17.000 θα χάσουν τη ζωή τους από τη νόσο, η οποία στις ΗΠΑ αποτελεί τον 6ο συχνότερα εμφανιζόμενο τύπο καρκίνου.
Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης διακρίνεται σε επιφανειακό, διηθητικό όταν έχει προχωρήσει στο μυϊκό τοίχωμα της ουροδόχου κύστεως και μεταστατικό όταν έχει προχωρήσει εκτός της ουροδόχου κύστεως.
Σύμφωνα με στατιστικές έρευνες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το 20% – 25% των διαγνώσεων καρκίνου στην ουροδόχο κύστη, αφορά στο διηθητικό τύπο.
Το 2017, οι ασθενείς που διαγνώστηκαν με μεταστατικό καρκίνο είχαν πολλές νέες ανοσοθεραπείες που προστέθηκαν στις επιλογές θεραπείας τους, συμπεριλαμβανομένων των nivolumab, pembrolizumab, avelumab, durvalumab και atezolizumab.
Αντίθετα, οι ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με διηθητικό καρκίνο της ουροδόχου κύστης παρουσιάζουν σημαντικό κίνδυνο θανάτου, ο οποίος δεν έχει βελτιωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι τρέχουσες εξελίξεις γύρω από την αντιμετώπιση του διηθητικού καρκίνου στην ουροδόχο κύστη αποτέλεσαν το βασικό θέμα συζήτησης στο πρόσφατο ουρολογικό συνέδριο Genitourinary Cancers 2018, που έλαβε χώρα στο Σαν Φρανσίσκο, των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του συνεδρίου, μία από τις κύριες προκλήσεις της θεραπείας του διηθητικού καρκίνου στην ουροδόχο κύστη είναι ότι πολλοί ασθενείς τυγχάνουν υποβαθμισμένης αντιμετώπισης.
Ειδικότερα, τα θέματα που αναδείχτηκαν ήταν, αφενός, ότι οι ασθενείς με διηθητικό καρκίνο στην ουροδόχο κύστη δεν λαμβάνουν προεγχειρητική χημειοθεραπεία και, αφετέρου, η μη τήρηση καθορισμένων κατευθυντήριων γραμμών.
Για την ακρίβεια, η Αμερικανική Ουρολογική Ένωση (AUA) και αρκετές άλλες ιατρικές οργανώσεις δημοσίευσαν μόλις το πρώτο σύνολο κλινικών οδηγιών για τη θεραπεία του μη μεταστατικού διηθητικού καρκίνου στην ουροδόχο κύστη, μόλις το 2017.
Σύμφωνα με αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές:
- Η χημειοθεραπεία που βασίζεται στη σισπλατίνη πρέπει να προσφέρεται σε ασθενείς επιλέξιμους για κυστεκτομή πριν από τη χειρουργική επέμβαση.
- Η ριζική κυστεκτομή πρέπει να διεξάγεται το συντομότερο δυνατό μετά την ολοκλήρωση της εισαγωγικής θεραπείας και την ανάρρωση του ασθενή.
- Οποιοσδήποτε ασθενής δεν είναι επιλέξιμος για χημειοθεραπεία που βασίζεται σε σισπλατίνη, θα πρέπει να προχωρήσει σε οριστική τοπική θεραπεία.